„Kolacja na cztery ręce” w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego to przedstawienie szlachetne, budzące salwy szczerego śmiechu. Nacisk został w nim położony na zaprezentowanie aktorskiego kunsztu, żywy kontakt z publicznością i przypomnienie Widzom, czym może być teatr.

Aromat świeżych warzyw i owoców, pachnąca zupa grzybowa oraz najbardziej wyszukane gatunki owoców morza – barokowy przepych „Kolacji na cztery ręce” może oszałamiać. Do stołu, a właściwie do fortepianu zasiada dwóch wielkich kompozytorów XVIII wieku – Jerzy Fryderyk Haendel (Emilian Kamiński) i Jan Sebastian Bach (Olaf Lubaszenko). Ich słownemu pojedynkowi przygląda się tajemniczy i dowcipny miłośnik opery, kamerdyner Schmidt (Maciej Miecznikowski).

Dwaj muzyczni geniusze, dwa skrajnie różne charaktery. Pierwszy – miłośnik londyńskich salonów, bogaty i wpływowy, ulubieniec królów. Drugi – skromny, biedny, ale uznany i szanowany. Urodzeni w tym samym roku, doskonale znali nawzajem swoją twórczość, lecz nigdy się nie spotkali. Czy pod wyszukanymi strojami i kunsztownymi perukami mogą się kryć zwykłe ludzkie słabości?

Paul Barz, niemiecki dramatopisarz i muzykolog, poddaje obu wirtuozów uważnej analizie. Fikcyjne spotkanie tych dwóch postaci stanowi okazję do refleksji nad zaskakująco współczesnymi problemami. Czy pogoń za sukcesem, władzą i wpływami może dać człowiekowi szczęście? Jaka jest cena sławy? Czy sztukę można wycenić?

Jedna z najbardziej zniewalających postaci kultury zachodniej – Don Juan, domaga się nowej opowieści. Muzycznie przeniesiemy się w okolice XVII i XVIII wieku – będzie Gluck, Bach i Marcello. Ale interpretacja Bondary, bazując na dramacie Molièra, stawia pytania o przyczynę donżuanizmu. Czy w naszej zseksualizowanej rzeczywistości i przy wszechobecnej pornografii szokują nas jeszcze zachowania w typie uwodziciela z Sewilli? W ciągu kilku najbliższych lat ma zacząć obowiązywać nowa klasyfikacja chorób opracowana przez WHO, a jedną z nowych pozycji na tej liście jest zaburzenie kompulsywnych zachowań seksualnych, potocznie nazywane uzależnieniem od seksu. Czy Don Juan to nowa plaga współczesności?
Szczególnie polecane: uwiedzionym, rozwiedzionym, a także sprawcom wszelkich katastrof mniej lub bardziej miłosnych.
wykonawcy: soliści, koryfeje i zespól baletowy Teatru Wielkiego w Poznaniu

Czwarta edycja konferencji PGDTalks o praktycznej stronie pracy projektantów w Polsce. Tematem wydarzenia będą: pieniądze, kosztorysy, briefy, umowy, przetargi, klienci oraz różnorodne case studies. Nasza konferencja to: twarde fakty, trudne pytania, niepopularne opinie, przemilczane problemy, prawdziwe ceny, triki na klientów, nieoczywiste modele biznesowe, dziwne briefy, niekończące się poprawki i wiele więcej trudu i radości!

Zaproszeni wykładowcy reprezentują różnorodne dziedziny i specjalizacje designu wizualnego takie jak: branding, ilustracja, projektowanie wydawnictw, motion graphics czy webdesign.

Legendarna komedia w nowej, gwiazdorskiej obsadzie, w reżyserii Cezarego Żaka.
Wystąpią: Cezary, Żak, Bartłomiej Topa, Małgorzata Pieczyńska, Agnieszka Więdłocha, Witold Dębicki i Michał Zieliński.

Tytułowa „kolacja dla głupca” ma być jedną z wielu, które we wtorkowe wieczory Pierre Brochant, bogaty wydawca i człowiek sukcesu, urządza ze swoimi wpływowymi przyjaciółmi. Na każdą zapraszają wyjątkowych nieudaczników, będących nieświadomymi niczego obiektami kpin i uczestnikami konkursu na największego frajera.

Jak to często w komediach bywa, nieoczekiwany splot wydarzeń powoduje, niespodziewany zwrot akcji, w wyniku którego nie dochodzi do zaplanowanej kolacji a spotkanie głównych bohaterów Pierra Brochanta i Francoisa Pignona przeradza się w arcyzabawny spektakl. W komiczny sposób ukazuje bohaterów, ich słabości i wady

KOLACJA DLA GŁUPCA – to światowy hit teatralny, od lat grany na deskach wielu światowych teatrów! To znakomita gra aktorska, wartka, zabawna akcja i zaskakujący finał.

Kabaret Hrabi i tenor Czesław Jakubiec w najnowszym programie – „ARIACI”.

Badania dowodzą, że statystyczny Polak do opery idzie raz na 150 lat. Udając się na spektakl „Ariaci”, będą Państwo mieli to z głowy. Hrabi i Jakubiec udowadniają, że opera może być dla człowieka zrozumiała, pouczająca, wzruszająca, a nawet zabawna.

Czarna komedia z zaskakującą puentą – to właśnie „Przygoda z ogrodnikiem”. Gwiazdorska obsada, wyrafinowany humor i skomplikowana intryga do rozwikłania.

Państwo Dzicy porzucają życie aktorskie na rzecz kariery coachów. Kiedy eksperci od samodoskonalenia się i szkoleń motywacyjnych sami są już na szczycie kariery, ich małżeństwo zaczyna się rozpadać. Jaki udział ma w tym tytułowy ogrodnik? Dowiedzą się Państwo na spektaklu!

„Przygoda z ogrodnikiem” to komedia wybitnego kanadyjskiego autora – Norma Fostera. Polskiemu widzowi jest znany z takich scenicznych hitów jak „Między łóżkami”, „Ostra jazda”, „Old Love” czy „Randka w ciemno na dwie pary”.

Obsada:

Anna Mucha
Agnieszka Włodarczyk
Michał Sitarski
Katarzyna Cichopek/Anna Oberc
Michał Ziembicki/Artur Krajewski/Jakub Wons
Bogdan Kallus/Sylwester Maciejewski

Scenariusz: Norm Foster (Kanada)
Reżyseria i tłumaczenie: Mirosław Połatyński
Kostiumy: Aneta Suskiewicz
Scenografia: Witold Stefaniak

Czas trwania: 135 minut z przerwą

Artystyczne drogi Panów Waglewskich splatają się po raz trzeci.
Po siedmiu latach od złotej płyty „Matka Syn Bóg”, Waglewski Fisz Emade powracają z albumem „Duchy ludzi i zwierząt”. Na swojej trzeciej płycie, muzycy poruszają się pomiędzy utworami spokojnymi i refleksyjnymi, aż do dynamicznych, wręcz radosnych brzmień, i jak na Waglewskich przystało – zręcznie przy tym wymykając się gatunkom muzycznym.
Szerokie spojrzenie na muzykę, jakie prezentują Wojciech, Bartosz Fisz i Piotr Emade Waglewscy, po raz kolejny zaowocowało mocnym albumem, o silnym artystycznym wyrazie. Fani poprzednich płyt zespołu z pewnością znajdą na „Duchach ludzi i zwierząt” brzmienia znane wcześniej, charakterystyczne dla zespołu, ale jak mówi Wojciech Waglewski: „Nasze nowe piosenki są inne niż stare, ładniejsze. Płyta też będzie ładniejsza i inna…”
Za kompozycje i słowa odpowiadają Wojciech i Bartosz Waglewscy. Producentem muzycznym płyty jest Piotr Waglewski. Gościnnie na płycie, zespołowi towarzyszą: Anna Prokopczuk (altówka i głos), Mariusz Obijalski (fortepian i instrumenty klawiszowe) oraz Dominik Frankiewicz (wiolonczela).
Płyta ukaże się nakładem Mystic Production, za realizację płyty odpowiada ART2 Music. Premiera płyty zapowiedziana jest na 9 października.

Pracując nad muzyką do Dziadka do orzechów – i jednocześnie nad operą Jolanta, zaplanowano bowiem jednoczesną premierę opery i baletu tego samego autora – Piotr Czajkowski musiał przerwać na jakiś czas pracę, aby udać się do USA i dyrygować na otwarciu Carnegie Hall. Ci, którzy wierzą w przeznaczenie i omeny, powinni obowiązkowo widzieć w tym wyjeździe przeznaczenie i omen. Balet, przygotowany w ścisłej współpracy z Mariusem Petipą, nie zachwycił rosyjskiej publiczności. Doceniono pracę kompozytora, ale zgodnie ganiono libretto, choreografię – Petipa zachorował i zastąpił go asystent, Lew Iwanow, na którego spadła prawie cała krytyka – i tancerzy, a zwłaszcza wprowadzenie na scenę dzieci. Co jakiś czas próbowano odnowić balet, między innymi zrezygnowano z tańczących dzieci, ale wciąż nie wychodziło. Aż odezwało się amerykańskie „przeznaczenie” Czajkowskiego. W 1944 San Francisco Ballet wystawił Dziadka do orzechów i oczarował Amerykanów. Potem dołączył się The New York City Ballet z choreografią George’a Balanchine’a. Dziadek do orzechów i muzyka Czajkowskiego znalazła swą po dziś dzień najwierniejszą publiczność w Stanach Zjednoczonych. Warto było przerwać pracę i udać się w uciążliwą dyrygencką podróż przez Atlantyk.