Świetna komedia z doborową obsadą Och-Teatru z Warszawy!
Reż. Krystyna Janda, scenariusz Richard Harris
27 września, godz.17.00 i 20.30, bilety: 30 zł, 55 zł
Bohaterami spektaklu są uczestnicy kursu stepowania. Każda z postaci uczęszcza na lekcje z innego powodu, przychodzi z własną opowieścią, osobowością i temperamentem. Sztuka Harrisa grana była na wielu europejskich scenach, a w latach 90. powstał film, w którym główną rolę zagrała Liza Minnelli. Przedstawienie łączy komedię z wątkami obyczajowymi i dużą dawką tańca. Krystyna Janda wróciła do reżyserii tego spektaklu po 11 latach.
Komedia Richarda Harrisa wystawiona na scenie Och-Teatru ma też głębszy sens, nakreśliła bowiem kilka sugestywnych portretów kobiet po przejściach poruszając delikatne struny i wrażliwość widzów. Ogląda się tę historię z dużym wzruszeniem i życzliwością dla bohaterek, które nie dają się stłamsić, odnajdując w tańcu kawałek wolności i własnej godności.
Wśród pań jest też mężczyzna, jeden jedyny, osaczony przez babską solidarność, Kamil Maćkowiak w roli Geoffreya. Aktor pokazuje kunszt nie tylko taneczny (w końcu jest zawodowym tancerzem wysokiej klasy), ale także kunszt aktorski (jest również aktorem) i równym stopniu wzrusza co rozbawia widzów, szczególnie jej żeńska część.
Obsada: Izabela Dąbrowska, Anna Iberszer, Joanna Moro, Elżbieta Romanowska, Krystyna Tkacz, Maria Winiarska, Katarzyna Żak, Zofia Zborowska, Kamil Maćkowiak i Alicja Przerazińska oraz Katarzyna Traczyńska (swing) i Jan Malawski (głos)
Patronat honorowy nad spektaklem objął Prezydent Miasta Poznania
Organizator: Fundacja VOX-ARTIS
Współpraca: GRUV ART10
29 września | g. 17:30 i 20:30 | „SPA czyli Salon Ponętnych Alternatyw”
Nie każdy kierownik hotelu ma okazję gościć tajemniczego PREZESA, czyli Szefa wszystkich Szefów, od którego zależy być albo nie być hotelu, którym kieruje. Taka szansa trafia się Hubertowi, kierownikowi hotelu w Zakopanem, który od miesięcy przygotowuje się na tę jakże ważną wizytę. Splot niefortunnych zdarzeń i góralska gwara sprawiają, że najwyższy rangą dostojnik trafia do pokoju, w którym nic nie wygląda tak, jak powinno. Mimo że widok z okna jest na Giewont, uwagę PREZESA przykuwa coś zupełnie innego… Nie wszystko jednak jest stracone, ponieważ PREZES pożyteczne połączył z przyjemnym i zaprosił do hotelu kochankę, nie mając pojęcia o tym, że żony też czasem robią niespodzianki… Brawurowa gra aktorska, klimat zakopiańskiego hotelu i przezabawne dialogi gwarantują rozrywkę na najwyższym poziomie.
Występują: Jacek Rozenek, Paulina Holtz, Piotr Skarga, Piotr Ligienza, Arkadiusz Janiczek, Joanna Opozda i Anna Powierza.
„ZUS czyli Zalotny Uśmiech Słonia” to fantastyczna komedia z elementami czarnego humoru i wątkiem miłosnym w tle. Spektakle o 17.00 i 20.00.
Podobno nieszczęścia chodzą parami – z tym stwierdzeniem nie może zgodzić się główny bohater sztuki „ZUS czyli Zalotny Uśmiech Słonia” (tytuł oryginału: „Cash On Delivery”). Po tym, jak stracił pracę, na jego konto zaczęły spływać różne formy wsparcia: zapomogi dla samotnych matek, renty dla sierot, dodatki do czynszu, odszkodowania dla inwalidów, renty dla wdów, zasiłki macierzyńskie i kolejne coraz nowsze, coraz bardziej wymyślne. Pieniądze mnożą się jak szalone!
Okazuje się, że błyskotliwość głównego bohatera, spolegliwość i oddanie jego przyjaciół oraz stworzenie kilku fikcyjnych postaci pozwolą uruchomić urzędniczą machinę przyznawania zasiłków.
Usilne próby wykręcenia się ze skomplikowanej sytuacji powodują lawinę zabawnych zdarzeń, od których, zdawałoby się, nie ma odwrotu… I pomyśleć, że to wszystko z miłości do żony!
Obsada: Dorota Kamińska, Krystyna Tkaczyk, Emilian Kamiński i inni.
Bilety w sprzedaży: www.tixer.pl
Katarzyna Chmielewska / Teatr Dada von Bzdülöw
Why Don’t You Like Sadness?
Spektakl jest subtelną podróżą przez labirynt stanów emocjonalnych, którą można porównać do przechodzenia z pokoju do pokoju. Każdy z nich nasycony jest innym odcieniem i bywa, że wchodząc do jakiegoś pokoju, odkrywamy nie po raz pierwszy, że jest nam cholernie smutno. Otulamy się tym smutkiem jak kołderką i nie śpieszymy się, by spod niej wyjść. Melancholia wywołuje spowolnienie, dzięki któremu możemy przyjrzeć się wszystkiemu z uwagą, a przeżywając ten stan, jednocześnie staramy się złapać do niego dystans, by z nową energią otworzyć kolejne drzwi.
choreografia: Katarzyna Chmielewska/ współpraca artystyczna: Anna Steller /wykonanie: Katarzyna Chmielewska, Radek Duda (muzyka na żywo) /światła: Michał Kołodziej /projekt graficzny: Maciej Salamon /produkcja: Stowarzyszenie Teatr Dada von Bzdülöw /premiera: 22 lipca 2016, Scena Malarnia, Teatr Wybrzeże w Gdańsku
czas trwania: 50 minut
Katarzyna Chmielewska – absolwentka Państwowej Szkoły Baletowej w Gdańsku (1993) i P.A.R.T.S. (Performing Arts Research and Training Studios) w Brukseli (1997). Od 1993 roku współtworzy wraz z Leszkiem Bzdylem Teatr Dada von Bzdülöw. Zespół działa jako kolektyw twórczy, na koncie ma blisko pięćdziesiąt przedstawień. Od 2009 roku związany jest z Teatrem Wybrzeże w Gdańsku. Swoje spektakle prezentował m.in. w Chinach, Indiach, Korei Południowej i w USA. Ruch, taniec, słowo, gra z formą i konwencją oraz groteska stały się trwałymi wyznacznikami prac zespołu.
Spektakl odbywa się w ramach wydarzenia Polska Platforma Tańca na Bis. Szczegółowy program:
http://www.artstationsfoundation5050.com/taniec/wydarzenie/polska-platforma-taca-na-bis/3191
Bilety są dostępne w punktach informacyjnych Starego Browaru oraz na: ebilet.pl
LUBELSKI TEATR TAŃCA
STALKING PARADISE
Spektakl Stalking Paradise został zrealizowany we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu Zamówienia choreograficzne 2014.
Stalking Paradise powstał pod kierunkiem norwesko-estońskiego duetu choreografów, Külli Roosny i Kennetha Flaka. W spektaklu tym tancerze Lubelskiego Teatru Tańca poszukują odpowiedzi na pytania o wiarę. W co wierzymy? Dlaczego wierzymy w to, co robimy? Rozmaite elementy wiary poddawane są analizie zarówno poprzez ruch, jak i dźwięk oraz tekst. Dogmatyzm, płynność, zmiana, stabilność, adaptacja. Na jakiej podstawie podejmujemy nasze decyzje?
koncepcja i choreografia: Külli Roosna, Kenneth Flak /wykonanie: Lubelski Teatr Tańca: Beata Mysiak, Anna Żak, Ryszard Kalinowski, Wojciech Kaproń, Ewelina Drzał-Fiałkiewicz, Wojciech Łaba /muzyka i wideo: Kenneth Flak /światło: Grzegorz Polak /realizacja dźwiękowa: Dariusz Kociński /produkcja: Centrum Kultury w Lublinie
czas trwania: 60 minut
Lubelski Teatr Tańca powstał w 2001 roku z inicjatywy choreografki Hanny Strzemieckiej oraz Anny Żak, Ryszarda Kalinowskiego i Wojciecha Kapronia, ówczesnych tancerzy Grupy Tańca Współczesnego Politechniki Lubelskiej. W kolejnych latach do zespołu dołączyli: Beata Mysiak, Anna Kalita i Konrad Kurowski. Siedzibą zespołu jest Centrum Kultury w Lublinie.
Spektakl odbywa się w ramach wydarzenia Polska Platforma Tańca na Bis. Szczegółowy program:
http://www.artstationsfoundation5050.com/taniec/wydarzenie/polska-platforma-taca-na-bis/3191
Bilety są dostępne w punktach informacyjnych Starego Browaru oraz na: ebilet.pl
Turbofolk / reż. Oliver Frljić, 22 i 23 czerwca, godz. 20.00
Turbofolk to styl muzyczny, który powstał w latach 80. XX wieku w krajach byłej Jugosławii. Wywodzi się z muzyki ludowej, która stopniowo ulegała wpływom dance i techno. Czerpie także z wpływów orientalnych – tureckich i arabskich. Swoją największą popularność turbofolk zyskał w latach 90., podczas wojny na Bałkanach, był wówczas nośnikiem idei nacjonalistycznych. Obecnie – choć ignorowany przez oficjalną politykę kulturalną i coraz rzadziej słyszany w programach radiowych i telewizyjnych – nadal jest bardzo popularny. Słychać go w dzwonkach telefonów komórkowych, jest też obecny w stylu życia nowych elit. Spektakl Turbofolk próbuje odpowiedzieć na pytanie, skąd wzięła się fascynacja tą muzyką i dlaczego wciąż tak dużo osób, zwłaszcza młode pokolenie, się nią inspiruje. Czy współczesny renesans turbofolku jest znakiem duchowego upadku? Jak w kulturze masowej splata się to, co estetyczne, i to, co polityczne, kicz i przemoc?
premiera: 31.05.2008, Chorwacki Teatr Narodowy w Rijece
Oliver Frljić urodził się w 1976 r. w Travniku na terenie dzisiejszej Bośni i Hercegowiny. Jego matka jest pochodzenia serbskiego, ojciec – chorwackiego. Rodzina po rozpadzie Jugosławii zamieszkała w Chorwacji. Frljić studiował filozofię i religioznawstwo, a następnie reżyserię teatralną na Akademii Sztuk Dramatycznych w Zagrzebiu. W latach 2014–2016 był dyrektorem Teatru Narodowego w Rijece, ze stanowiska zrezygnował w proteście przeciwko państwowej polityce historyczno- -kulturalnej. W swoich spektaklach zajmuje się zaniedbanymi obszarami pamięci historycznej Bałkanów, porusza tematy nacjonalistycznych i religijnych fanatyzmów, zbiorowych i rodzinnych traum, splątanych genealogii, nienawiści. Reżyser jest przedstawicielem teatru krytycznego, jak sam mówi – politycznego. Zderzając z sobą różne języki estetyczne, porusza się na pograniczu prowokacji i ironii, odważnie reinterpretuje klasyczne teksty europejskiego teatru, ujawnia niewygodne tematy i czyni teatr miejscem konfliktu, zmuszającym widza do konfrontacji z własnymi oczekiwaniami i rewizji stereotypów kształtujących jego myślenie. Frljić często krytykuje także samą instytucję teatru (nie pomijając siebie jako jej przedstawiciela i beneficjenta) i dostrzega ograniczenia, które system nakłada na metody pracy i podejmowane przez twórców tematy.
Teatr Improwizowany Klancyk zaprasza na NON-FICTION – improwizowane przedstawienie komediowe, w którym teatr konfrontuje się z prawdą zamkniętą w tekstach reporterskich. Gościem poznańskiego spektaklu będzie Filip Springer. Jego felietony publikowane w Dużym Formacie – magazynie reporterów Gazety Wyborczej zainspirują tematykę, bohaterów i fabułę scen powstających na oczach widzów bez przygotowania czy scenariusza.
Filip Springer jest reporterem i fotografem, stypendystą Narodowego Centrum Kultury i Fundacji „Herodot” im. Ryszarda Kapuścińskiego. Nominowany do najważniejszych nagród literackich w kraju. Autor książek poświęconych przestrzeni i architekturze, w tym nagradzanych „Miedzianka. Historia znikania”, „Miasto Archipelag. Polska mniejszych miast”, i najnowszej „11.41” (wspólnie z fotografem Maciejem Łuczakiem). Jego książki tłumaczone są na angielski, niemiecki, rosyjski i węgierski.
Patronem cyklu NON-FICTION PO POLSCE jest Wydawnictwo Czarne.
O KLANCYKU
Teatr Improwizowany Klancyk od ponad dziesięciu lat gra komediowe spektakle powstające bez scenariusza. Na scenie tworzy świat wyobraźni, który rodzi się między nimi a publicznością i nigdy się nie powtórzy. Grupę tworzą najbardziej doświadczeni improwizatorzy w Polsce, których na co dzień można spotkać w warszawskim Klubie Komediowym. Są pionierami i zarazem jedną z najpopularniejszych grup impro w Polsce. Zespół dwukrotnie wystąpił przed poznańską publicznością na Malta Festival. Ma na koncie także występy m.in. na Open’er Festival, Chicago Improv Festival i Del Close Marathon w Nowym Jorku.
Monodram Andrzeja Grabowskiego, po raz pierwszy zaprezentowany prawie ćwierć wieku temu (w 1992 r.). Nad obecną, zmienioną wersją scenariusza i inscenizacji pracował z Krzysztofem Jasińskim.
Przedstawienie złożone z wierszy Sergiusza Jesienina, jednego z największych dwudziestowiecznych poetów, którego barwna i tragiczna biografia rosyjskiego „poety przeklętego” jest wyraźnie widoczna w jego twórczości. Wiersze układają się w historię o dojrzewaniu, o nadchodzeniu mądrości i roztropności, wreszcie o wspomnieniach czasu minionego. Spektakl pomyślany w dwóch planach: filmowym, z młodym Andrzejem Grabowskim recytującym wczesne poematy Jesienina oraz współczesnym, w którym Andrzej Grabowski – po latach inny człowiek, inny aktor – interpretuje i śpiewa poezję Jesienina, wracając także do własnych wspomnień.
Koprodukcja z Teatrem STU.
Spektakl objęty honorowym patronatem Prezydenta Miasta Poznania
Obsada: Andrzej Grabowski